Procedura ACDF

Przednia dyskektomia i zespolenie odcinka szyjnego to kombinowana operacja chirurgiczna. Dzieje się tak, ponieważ łączy w sobie dwie operacje, które są przeprowadzane niemal jednocześnie. Pierwszym z nich jest zwykle przedni dyskektomia szyjna. Jest to chirurgiczne usunięcie uszkodzonego dysku, który jest w zasadzie przepukliną dysku szyjnego. Przepuklina dysku szyjnego wywiera nacisk na korzeń nerwowy lub rdzeń kręgowy. Powoduje to ból, drętwienie, osłabienie i mrowienie. Operacja przednia, wykonywana od przodu szyi, ma za zadanie złagodzić ucisk, a co za tym idzie towarzyszący mu ból. Można ją również nazwać dekompresją przedniego odcinka szyjnego, ponieważ dyskektomia jest jedną z wielu form dekompresji chirurgicznej.

Drugi to chirurgia fuzyjna. Głównym celem tej operacji jest zapewnienie stabilności odcinka szyjnego. To idzie w parze z discektomią. W rzeczywistości są one wykonywane niemal w tym samym czasie.

Leczenie ACDF nie jest stosowane tylko w leczeniu przepukliny krążka międzykręgowego szyjnego; Można go również stosować w leczeniu kilku innych schorzeń, zwłaszcza choroby zwyrodnieniowej krążka szyjnego. Nie jest ograniczony tylko do jednego poziomu odcinka szyjnego kręgosłupa. Można go zastosować także na kilku innych poziomach.

Dostęp przedni a dostęp tylny:** który jest najlepszy i dlaczego?

Dostęp przedni oznacza, że operację przeprowadza się przez przód szyi. Podejście to ma dwie główne zalety w porównaniu z podejściem od tyłu szyi. Po pierwsze, dostęp do kręgosłupa jest łatwiejszy z przodu niż z tyłu. Po drugie, podejście do szyi od przodu prowadzi do zmniejszenia bólu pooperacyjnego. Dzieje się tak ze względu na mniej skomplikowaną ścieżkę operacyjną. Głównym problemem pooperacyjnym, z jakim borykają się pacjenci poddawani operacji, są trudności w połykaniu utrzymujące się od dwóch do pięciu dni.

Procedura Poniżej znajdują się kroki wykonywane podczas operacji:

Podejście szyi od przodu: Po lewej lub prawej stronie szyi wykonuje się poziome nacięcie skóry o długości od jednego do dwóch cali. Następnie następuje rozszczepienie mięśnia Platysma zgodnie z nacięciem, przed wejściem do mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych i pasa. Następnie chirurg wchodzi w płaszczyznę pomiędzy pochewką tętnicy szyjnej a tchawicą/przełykiem.
Usunięcie krążka: Polega to na wprowadzeniu igły w przestrzeń krążka. Aby pokazać rzeczywiste położenie igły, wykonuje się zdjęcie rentgenowskie. Gdy na zdjęciu rentgenowskim zostanie zidentyfikowane właściwe miejsce na dysku, następuje usunięcie odpowiednich fragmentów. Przed usunięciem jądra miażdżystego wycina się zwłóknienie pierścienia zewnętrznego. Chociaż nie usunięto całego dysku, znaczna jego część została usunięta.
Dekompresja kanału: Obejmuje to rozwarstwienie więzadła podłużnego tylnego od przodu do tyłu. Usunięcie więzadła umożliwia dostęp i usunięcie wszelkich osteofitów lub pozostałego materiału krążka wystającego przez więzadło. Etap ten polega na użyciu mikroskopu chirurgicznego lub lup powiększających w celu uwidocznienia niewidocznych struktur anatomicznych.
Fuzja szyjki macicy: Polega na umieszczeniu przeszczepu kostnego w pustej przestrzeni krążka międzykręgowego. Służy kilku celom:** zapobiega zapadnięciu się przestrzeni dyskowej, jednocześnie promując wzrost dwóch kręgów w jedną całość. Zapobiega również miejscowym deformacjom, zwanym także kifozą, zapewniając jednocześnie wystarczającą ilość miejsca dla rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych.

Pacjenci opuszczają szpital tego samego dnia, w którym byli operowani, lub po jednej nocy. Gojenie trwa od czterech do sześciu tygodni po operacji. Jednak pełne przygotowanie fuzji zajmuje do osiemnastu miesięcy. Bardzo ważne jest, aby pacjenci omówili z chirurgiem wszelkie ograniczenia dotyczące aktywności.