Διαδικασία ACDF

Η πρόσθια αυχενική δισκεκτομή και σύντηξη είναι μια χειρουργική επέμβαση συνδυασμού. Αυτό οφείλεται στο ότι συνδυάζει δύο λειτουργίες που εκτελούνται σχεδόν ταυτόχρονα. Η πρόσθια αυχενική δισκεκτομή είναι συνήθως η πρώτη. Είναι η χειρουργική αφαίρεση ενός προσβλητικού δίσκου, που είναι βασικά μια αυχενική δισκοκήλη. Η αυχενική κήλη δίσκου ασκεί πίεση στη νευρική ρίζα ή στο νωτιαίο μυελό. Αυτό προκαλεί πόνο, μούδιασμα, αδυναμία και μυρμήγκιασμα. Η πρόσθια επέμβαση, η οποία γίνεται από το μπροστινό μέρος του λαιμού, έχει σκοπό να ανακουφίσει την πίεση, άρα και τον πόνο που συνοδεύει. Μπορεί επίσης να αναφέρεται ως Πρόσθια Αυχενική Αποσυμπίεση, λόγω του γεγονότος ότι η δισκεκτομή είναι μία από τις πολλές μορφές χειρουργικής αποσυμπίεσης.

Το δεύτερο είναι το Fusion Surgery. Ο κύριος σκοπός αυτής της χειρουργικής επέμβασης είναι να διασφαλίσει ότι το τμήμα του τραχήλου της μήτρας είναι σταθερό. Πηγαίνει χέρι-χέρι με τη δισκεκτομή. Στην πραγματικότητα, γίνονται σχεδόν ταυτόχρονα.

Η θεραπεία ACDF δεν γίνεται μόνο για τη θεραπεία της αυχενικής κήλης του δίσκου. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία πολλών άλλων καταστάσεων, ειδικά της εκφυλιστικής νόσου του τραχήλου της μήτρας. Δεν περιορίζεται μόνο σε ένα επίπεδο της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί να εφαρμοστεί και σε πολλά άλλα επίπεδα.

Εμπρός Προσέγγιση vs Πίσω Προσέγγιση:** Ποια είναι η καλύτερη και γιατί;

Η πρόσθια προσέγγιση σημαίνει ότι η επέμβαση πραγματοποιείται από το μπροστινό μέρος του λαιμού. Η προσέγγιση έχει δύο βασικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την προσέγγιση από το πίσω μέρος του λαιμού. Πρώτον, η σπονδυλική στήλη είναι πιο εύκολα προσβάσιμη από το μπροστινό μέρος παρά από το πίσω μέρος. Δεύτερον, η μπροστινή προσέγγιση του αυχένα οδηγεί σε μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο. Αυτό οφείλεται στη λιγότερο περίπλοκη εγχειρητική οδό. Το κύριο μετεγχειρητικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς που υποβάλλονται σε επέμβαση είναι η δυσκολία στην κατάποση για μια περίοδο από δύο έως πέντε ημέρες.

Η παρακάτω διαδικασία είναι τα βήματα που ακολουθούνται κατά τη διάρκεια της λειτουργίας:

Προσέγγιση στο μπροστινό μέρος του λαιμού: Μια οριζόντια τομή του δέρματος μίας έως δύο ιντσών γίνεται είτε στην αριστερή είτε στη δεξιά πλευρά του λαιμού. Ακολουθεί η διάσπαση του μυός Platysma στην ευθεία με την τομή, πριν εισέλθει στους στερνοκλειδομαστοειδείς και ιμάντα μυς. Μετά από αυτό, ο χειρουργός εισέρχεται στο επίπεδο μεταξύ της καρωτίδας και της τραχείας/οισοφάγου.
Αφαίρεση του δίσκου: Αυτό περιλαμβάνει την εισαγωγή μιας βελόνας στο χώρο του δίσκου. Γίνεται ακτινογραφία για να δείξει την πραγματική θέση της βελόνας. Μόλις η ακτινογραφία εντοπίσει το σωστό χώρο στο δίσκο, ακολουθεί η αφαίρεση των κατάλληλων τμημάτων. Η ίνωση του εξωτερικού δακτυλίου κόβεται, πριν την αφαίρεση του πολφικού πυρήνα. Αν και δεν αφαιρείται όλος ο δίσκος, μεγάλο μέρος του αφαιρείται.
Αποσυμπίεση του καναλιού: Αυτό περιλαμβάνει την εμπρόσθια προς πίσω ανατομή του οπίσθιου διαμήκους συνδέσμου. Η αφαίρεση του συνδέσμου επιτρέπει την πρόσβαση και την αφαίρεση τυχόν οιστεοφιτών ή τυχόν υπολειπόμενου υλικού δίσκου που εξωθείται μέσω του συνδέσμου. Αυτό το στάδιο περιλαμβάνει τη χρήση χειρουργικού μικροσκοπίου ή μεγεθυντικού φακού για την απεικόνιση αόρατων ανατομικών δομών.
Η αυχενική σύντηξη: Περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός οστικού μοσχεύματος στον κενό χώρο του δίσκου. Εξυπηρετεί διάφορους σκοπούς:** Αποτρέπει την κατάρρευση του χώρου του δίσκου ενώ προωθεί την ανάπτυξη των δύο σπονδύλων σε μία μονάδα. Αποτρέπει επίσης την τοπική παραμόρφωση, που ονομάζεται επίσης κύφωση, ενώ διασφαλίζει ότι υπάρχει επαρκής χώρος για το νωτιαίο μυελό και τις νευρικές ρίζες.

Οι ασθενείς φεύγουν από το νοσοκομείο την ίδια μέρα που χειρουργούνται ή μετά από μια νύχτα. Η επούλωση διαρκεί τέσσερις έως έξι εβδομάδες μετά την επέμβαση. Ωστόσο, η σύντηξη χρειάζεται έως και δεκαοκτώ μήνες για να εγκατασταθεί πλήρως. Είναι ζωτικής σημασίας για τους ασθενείς να συζητούν με τον χειρουργό τους τυχόν περιορισμούς δραστηριότητας.